Zamek
w Korzkwi.
Korzkiewski zamek posadowiony jest na stromej litej
skale wapiennej. Do jego głównej bramy , znajdującej się po stronie południowej,
wiedzie droga wzdłuż zamkowego muru. Wejście na dziedziniec prowadzi przez
budynek bramny. Dziedziniec jest niewielki, otoczony murem z drewnianymi
gankami i strzelnicami.
Do murów przylegały niegdyś dwie baszty; obecnie trwa ich odbudowa. W
głównym, najstarszym skrzydle zamku na parterze mieści sie wielka sala
przykryta sklepieniem kolebkowym z lunetami; poniżej znajduja sie przestronne
piwnice. Zamkowe mury są potężne - w przyziemiu liczą nawet 2,5 metra
grubości.
Początki
zamku w Korzkwi, wsi leżącej niedaleko na północ od Krakowa, sięgają 2.
poł XIV w. , kiedy to najprawdopodobniej w okolicy 1352 r. rycerz Jan
Syrokomla na stromym wzniesieniu rozpoczął budowę wieży mieszkalno-obronnej
otoczonej kamiennym murem. W
trakcie rozbudowy zamku w XV w. oraz późniejszej , renesansowej w XVI
w., uzyskał on swój zasadniczy kształt. Odnowiony przez Jordanów (1720r.),
popadł w ruinę na przełomie XIX i XX w.
Stan ten trwał aż do roku 1997, kiedy to zakupił go krakowski architekt
Jerzy Donimirski. Dzięki nowemu właścicielowi zamek powoli odzyskuje utraconą
świetność, a także staje się miejscem kulturotwórczym dla okolicy.
O ważności rodowej siedziby świadczył fakt, że potomkowie
założyciela zamku zaczeli nazywać się korzekwiccy. Wnuk protoplasty Jana
- Zaklika był wybitną postacią, piastował godność starosty sądeckiego,
lubelskiego, a także godność podsędka ziemi krakowskiej. W bitwie pod
Grunwaldem dowodził 47 chorągwią.
Z bitwą grunwaldzką związany był jeszcze jeden Korzekwicki - Jakub z Korzkwi,
biskup płocki, uczestnik soboru w konstancji, pierwszy polski audytor
Roty.
Na przestrzeni wieków zamek wielokrotnie zmieniał właścicieli. W 1486
r. dobra korzkiewskie zostały sprzedane Szczepanowi Świętopełkowi, a od
jego syna Mikołaja w 1517 r. nabył je Piotr Krupek rajca krakowski. Syn
Piotra Krupka zamek odsprzedał Mikołajowi Jaskierowi. Następnie zamek
przeszedł w ręce rodziny Zborowskich. W 1572 r. zakupili go i dziedziczyli
do 1652 r. Ługowscy. Z kolei przez blisko wiek dobra były w posiadaniu
magnackiej rodziny Jordanów.
To właśnie Michał Jordan gościł na polowaniu w Korzkwi króla Augusta III.
W latach 1755-1775 dobra należały do podskarbiego Teodora Wessla, a przez
kolejne kilkadziesiąt lat do 1847 r. były w ręku Wodzickich, którzy sprzedali
je Józefowi Sedimajerowi, do którego należały do 1879 r. Do roku 1945
dobrami korzkiewskimi władali wspólnie: rodzina Giustinianich oraz Karol
Guziński, a następnie Radecki, od którego w 1952 r. państwo przejęło cały
majątek korzkiewski.
Tekst na
podstawie broszury wydanej z okazji VIII Małopolskich Dni Dziedzictwa
Kulturowego 2006 oraz tablicy informacyjnej przy zamku.
Więcej informacji znajdziesz na http://www.korzkiew.pl
|